عقرب ماهی (Scorpaenidae)

عقرب ماهی ها دارای نیش های سمی می باشند.دلیل نامگذاری آن ها نیز وجود همین خاصیت است.بیشتر و شاید تمام آن ها دارای نیش سمی روی شعاع های سخت باله ی پشتی و کیسه های سم در زیر پایه ی آن ها می باشند.میزان سمیت آن ها از حد زنبورگزیدگی، تا گزیدگی قوی که ممکن است باعث ناراحتی شدید و حتی مرگ گردد متفاوت است.بیشتر عقرب ماهی ها برای نگهداری در آکواریوم مناسب نیستند.زیرا هم اندازه ی آن ها بزرگ است و هم بدقیافه و ناخوشایند هستند.بین این گروه از آن ها، سنگ ماهی های کشنده قرار دارند که از ترسناک ترین عقرب ماهی ها به حساب می آیند.صیادان، هنگام صید در اطراف جزایر مرجانی، برای جلوگیری از پا گذاشتن بر روی این ماهی ها دقت کافی به عمل می آورند.

ماهی های جنس پتهروئیس که شاید دومین گروه عقرب ماهی های خطرناک به حساب می آیند، بین ماهی های آکواریومی از معروفیت خاصی برخوردارند.رنگ این ماهی ها که اکثرا” به آن ها شیرماهی و یا بوقلمون ماهی نیز می گویند درخشان است و دارای باله های بسیار جالب رشد و نمویافته ای هستند.

عقرب ماهی ها جزء ماهی های مقاوم آکواریومی هستند که می توانند مدت طولانی در آکواریوم زندگی کرده و تا حد زیادی رشد نمایند.عقرب ماهی ها به غذاهای زنده مانند ماهی های کوچک و میگو علاقه ی بیشتری نشان می دهند، اما می توان آن ها را به خوردن تکه های ماهی و گوشت چرخ شده و غذاهای مشابه آن عادت داد.

به رغم طبیعت سمی و گزنده، صید این ماهی تا حدودی آسان است.زیرا این ماهی ها هنگام نزدیک شدن صیاد در واقع هیچ گونه عکس العملی نشان نداده و فقط با گسترده کردن باله ها منتظر می مانند.