سیچلاید ویجا منالورا (Menalura Vieja Cichlid)
سیچلاید ویجا منالورا از دسته سیچلایدهای آمریکایی است. سیچلاید منالورا با نام لاتین Menalurus Cichlid شناخته می شود. زیستگاه این ماهی گواتمالا، مکزیک و بلیز است. منالورا با نام های سیچلاید کله آتشین، سیچلاید سر قرمز و سیچلاید کویتزال ( Quetzal cichlid ) نیز شناخته می شود. جنس نر منالورا دارای رنگ بندی بسیار گسترده است. سبز متالیک، آبی، صورتی و نارنجی رنگ بدن این ماهی را تشکیل می دهند.
برای نگهداری از این ماهی آکواریومی با حداقل حجم ۲۰۰ لیتر به همراه بستری با شن ریز مورد نیاز است. استفاده از دکور سنگی و چوبی فضایی همانند فضای زندگی طبیعی این ماهی را فراهم می کند. دمای ۲۴ تا ۳۰ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶٫۸ تا ۷٫۸ برای ماهی ویجا مناسب است. سیچلاید ویجا همانند اکثر سیچلاید های آمریکایی رشد قابل توجهی دارد و تا ۳۵ سانتی متر رشد می کند. همچنین ماهی نر رشد بیشتری نسبت به ماهی ماده دارد.
تکثیر این ماهی نسبتا” آسان است. در زمان تخمریزی، جفت مولد، یک سنگ صاف و یا درون یک گلدان را با دقت تمیز کرده و درون آن تخمریزی می نمایند. لاروها پس از دو تا سه روز از تخم خارج می شوند و پس از چهار روز قادر به شنا کردن خواهند بود. برای نگهداری از لاروها می توان والدین را از آن ها جدا نمود. اما بهتر است که به والدین اجازه داده شود که تا دو هفته ی اول بعد از تخمریزی در کنار نوزادان بمانند.
به احتمال بسیار قوی، منالورا مولد ماهیان هیبرید نظیر پرت خونی و فلاورهورن بوده است.
تغذیه ی سیچلاید ویجا بر پایه ی غذاهای پروتئینی و گیاهی به همراه هم، موجب سلامت و شادابی بیشتر ماهی می گردد. غذاهایی همچون میگو، صدف، ماهی سفید به عنوان غذاهای پروتئینی و غذاهایی همچون اسپرولینا و جلبک به عنوان غذاهای گیاهی برای این ماهی مناسب است. همچنین استفاده از غذاهای بسته بندی مخصوص سیچلاید در رژیم غذایی این ماهی توصیه می شود.
سیچلاید ویجا مانند سایر سیچلاید ها رفتار تندی از خود نشان می دهد. به همین دلیل توصیه می شود که به صورت انفرادی و یا در آکواریوم های بزرگ با سایر سیچلایدها نگهداری شود.
نویسنده و مترجم: سعید عالی پور
